Tutaj macie wzór, to najlepsze KP jakie udało mi się napisać:


Imię:Saiji
Wiek:16
Pochodzenie:Konoha-gakure
Klan:Uchiha
Kekkei Genkai:Sharingan
Ranga(na początek Student akademii):Hokage
Natura Chakry:Katon,Suiton,Raiton,Fuuton
Wygląd(przynajmniej 4 linijki):Saiji jest wysoki, szczupły , ma duże czarne oczy , czarne długie włosy ,jest bardzo przystojny, nosi jak to każdy
Hokage szaty, a pod szatą ma czarną koszulkę bez rękawów i z postawionym kołnierzem, czarne spodnie na których ma pokrowiec na kunai, bandaże
na łytkach i przed ramieniu,pochwę a w niej katanę o czarnym ostrzu która ma władzę nad wodą , pas shurikenów na pod brzuszu.Saiji ma też jak
każdy shinobi opaskę ze swojej wioski czyli z Konohy,Saiji ma bliznę na policzku.Ma też tatuaż smoka na klatce piersiowej i węża owijającego się
wokół ręki.
Charakter(przynajmniej 3 linijki):Saiji po śmierci rodziców ma charakter podobny do Gaary. Jest zamknięty w sobie i ponury. Saiji nigdy się nie

uśmiecha , ma dużo przyjaciół ze względu na to że jest Hokage. Jednak prywatnie ma ich naprawdę nie wielu. Zawsze zostaje przy swoim , gdy ktoś

go ignoruje to się denerwuje , Saiji lubi rysować i czytać , jednak nie znosi papierkowej roboty, gdy jest coś do załatwiena , załatwia to szybko i

zrozumiale, nigdy się nie spóźnia , nigdy nie jest zaspany ani zmęczony. Jego zasadą nr1 jest "Rób wszystko szybko ale porządnie",nigdy nieczego nie

gubi, jest sprawiedliwy i prawdomówny , gdy jest to potrzebne pomaga, nigdy nie ocenia kogoś pochopnie, za dobre postępowanie wynagradza , za złe

każe. Saiji nigdy ale to nigdy nie zdradziłby swojej ojczyzny.
Historia(przynajmniej 8 linijek):Narodziny i pierwsze lata :
Saiji urodził się w domu Machiriego i Meth. Jego matka twerdziła że ma piękne ,duże czarne oczy, jego ojciec zaś że ma nos po nim. Saiji zaraz po

urodzeniu zaśmiał się. Jego mama mówiła że jak wyrośnie to będzie przystojny i dziewczyny będą za nim szaleć. Jego ojciec powiedział też że kiedyś

zostanie wielkim shinobi. Minął rok , Saiji rósł . Miał piękne czarne włosy. Dość szybko nauczył się też chodzić. Ciągle się śmiał i skakał, zawsze

był bardzo wesoły. Gdy miał półtorej roku nauczył się mówić . Jego pierwszymi słowami były honor i walka. Gdy Saiji miał 2 lata zaczął zbierać

ładne kamienie. Udało mu się znaleźć taki który świecił na niebiesko. Był to rzadki kamień chakry który był wart fortunę. Gdy Saiji pokazał ten

kamień swojemu ojcu,jego tata odrazu go rospoznał jednak rodzina Saijiego była wpływowa więc nie potrzebne były im pieniądze. Minął kolejny rok

Saiji znowu urósł . Pojawiło się jego marzenie -zostać w pamięci ludzi jak najdłużej. Minął następny rok . Saiji zaczął ćwiczyć rzucanie kunaiami i

shurikenami. Szło mu coraz lepiej. Teraz już zawsze trafiał tam gdzie chciał. Jego tata oceniał rany przez niego zadane, przecież był medykiem.
Saiji często wprowadzał cel w stan śmierci klinicznej. Z czasem Saiji zaczął także trenować taijutsu. Kopał i uderzał pięściami w manekiny. Miał

własną salę ćwiczebną. Pewnego razu gdy starał się z całej siły kopnąć w manekina uwolnił z nogi trochę chakry co wzmocniło kopnięcie. Na manekinie

był wypalony ślad podeszwy. Saiji pobiegł do taty powidzieć mu co się stało. Gdy ojciec przyszedł na miejsce zobaczył ten ślad na manekinie .I

powiedział:
-Uwolniłeś chakrę synu.To pierwszy krok do bycia shinobi-
-Tato a co to jest chakra ?-
-Chakra to twoja energia wewnętrzna-
Późniejsze lata :
Saiji właśnie szedł do sali treningowej poćwiczyć technikę której nauczył go tata.Gdy tam dotarł zobaczył to co zwykle. Manekiny i kilka pni. Było

tam też trochę tarcz. Wykonał pieczęć , uwolnił chakrę i użył kawarimi no jutsu zmienił się ciałem z jednym z pni. Krzyczał :
-Udało się!-i wyszedł. Gdy dotarł do salonu zobaczył swoją mamę leżącą na ziemi, i krzyknął:
-Mamo!Co się stało ?- Saiji usłyszał tylko te słowa :
-Nic synku, tylko ... będę spała nie będziesz mógł mnie obudzić-po tym jego mama skonała, z oczu Saijiego polały się łzy
-Czy jeszcze kiedyś cię zobacze ?-
-Mamo?!-
-Ale gdzie jest tata ?-
Saiji wybiegł przed dom. Zobaczył tam swojego tatę leżącego na ziemi
-Tato!Ty też ?!-
-To nic takiego synku ... będziemy z mamą za tobą tęsknili-
-Ale czemu? Czy jeszcze kiedyś się zobaczymy ?-
-Napewno synku...-powiedział jego tata po czym pokazał Saijiemu palcem stojak na którym stała katana ojca.
-Synku...wierzę że wyrośniesz na potężnego ninja, więc weź mój miecz i używaj go mądrze.-po czym skonał
-Tato? Tato! Ja nie chcę bez was !- Saiji zdał sobie sprawę że jego tata już mu nie odpowie. Podszedł do stojaka z kataną . Wziął ją i zawiesił na plecach. Odtąd Saiji przestał się śmiać i stał się ponury.